MADEIRA  -februari 2009

  

 

 

  

 

 

 

     ----- ‘het Ruige Westen’

            (georganiseerde excursie)

             R.Brava 4 de Encumeada-

             pas 4linksom de hoogvlakte

 

     ----- met het interlokale openbare

             vervoer

 

     ----- met de stadsbus van Funchal

 

     ----- met het interlokale openbare

             Vervoer

 

 


                                    

  De Madeira eilandengroep ligt 900 km. van het Portugese vasteland, met een grootte van eenderde van 

  provincie Utrecht. Madeira is het hoofdeiland van de archipel en heeft Funchal  (=venkel, dat vond men

  nl. in de haven)als hoofdstad. Verdere eilanden van de archipel o.a.. Porto Santo en de Islas Desertas.

  Het klimaat is het hele jaar door mild, maar verreweg het aangenaamst rond Funchal (Zuidkust) .

  Madeira leeft vooral van het toerisme en wat landbouw, die geheel met de hand  wordt verricht, vooral

  door de oudere mensen. Het is op de smalle terrassen niet mogelijk machines te gebruiken. De grond is

  erg vruchtbaar vanwege de vulkanische oorsprong ervan.

  Oorspronkelijk was er veel bos op het eiland (Madeira betekent ‘land van hout’), maar dat  is in de loop

  der eeuwen bijna geheel weggekapt. Men doet de laatste jaren veel aan herbebossing en er is een absoluut 

  verbod op het houden van geiten en ander loslopende beesten om verder afgrazing te voorkomen.

  Het eiland is niet groot, maar door de hoge bergen met enorme haarspeldbochten, is de reistijd zeker naar

  het noorden en westen langer dan verwacht. Er zijn inmiddels wel veel tunnels aangelegd die de reis op

  een aantal trajecten aanzienlijk bekort.   

 

  Een korte geschiedenis:

  In 1351 komt de archipel voor het eerst voor op een Florentijnse zeekaart.

  In 1418 nemen João Gonçalves Zarco en Tristão Vaz Teixeira Madeira het tot dan toe onbewoonde

  Madeira in bezit voor de Portugese kroon en Portugese kolonisten vestigen zich op het eiland.

  1440-1450 wordt Teixeira bevelhebber van oostelijk Madeira en Zarco van het westelijk deel.

  Eerste druivenaanplant.

  1479-1482 woont Columbus met zijn vrouw eerst op Porto Santo en later op Madeira.

  1497 lijft koning Manuel I de archipel bij Portugal in en maakt Funchal tot hoofdstad. Door de verbouw

  van suikerriet wordt Madeira van groot economisch belang voor Portugal, maar vanaf 1530 worden de

  Amerikaanse kolonies van Spanje grote concurrenten.

  1566 overvalt de Franse zeerover Bertrand de Montluc Funchal.; einde bloeiperiode suikerhandel.

  1580-1620 Portugal en Madeira in Spaanse handen. Men heeft veel last van Engelse zeerovers.

  1662-1668 trouwt de Portugese prinses Catharina van Braganza met de Engelse koning Charles II ; 

  Engelse kooplieden vestigen zich in Madeira en nemen de wijnhandel over.

  1807-1814 bezetten de Fransen onder Napoleon Portugal en de Engelsen stationeren troepen op Madeira.

  1872 worden bijna alle wijnstokken door de wijnluis, die vanuit Amerika hier is gekomen, vernietigd.

  Veel wijnhandelaren verlaten het eiland.

  Tijdens de Tweede Wereldoorlog is Portugal neutraal en ook daarna gaan alle Europese politieke drama`s

  aan Madeira voorbij.

  In 1974 eindigt in Portugal de dictatuur en in 1976 krijgt Madeira als autonome regio verregaand

  zelfbestuur.

 

 

 

 

Zarco is ook de stichter geweest van het Clarissen-klooster in Funchal en hij ligt daar met zijn dochters begraven (2de foto)

De bananenteelt wordt nog steeds

uitgeoefend

Van de suikerverbouw resten nog

slechts verdwaalde plukken wild

suikerriet.

 

 

 

De Clarissen vormen een ‘gesloten klooster’(claustrum), d.w.z. dat de nonnen nooit meer ‘buiten’

komen. Een grote verrassing was dus dat er een bezoek mogelijk bleek. Oorspronkelijk waren er 120  nonnen verdeeld over twee ‘koren’ : het hoge en het lage. Het hoge koor (3de foto) is inmiddels een  opslagplaats, want er zijn nu nog maar 20 nonnen.  De 2de foto laat het luikje zien waardoor de zusters

de communie ontvangen. De mis wordt nl. opgedragen in de parochiekerk en dan wordt de hostie via

het luikje uitgereikt aan de nonnen in hun ‘koor’.

In 1566 werd Funchal door  Franse piraten aangevallen en moesten de Clarissen vluchten

naar Curral das Freiras, een dorpje echt héél

onbereikbaar in die tijd. In het kerkje

schilderingen van “eigen hand’ (dwz.

van de nonnen). Curral(=stal) des

Freiras betekent dus eigenlijk: Nonnenstal

  

    

Het spannendst in Curral das

Freiras is het uitzicht!

Ondernemende geesten bieden twee maal daags de mogelijkheid te

varen op een replica van de Santa Maria van Columbus ( 20 à 7 meter

en 120 ton) Blij dat de tocht in deze notendop geen weken duurt en

ook niet met behulp van zeilen gaat!

 

Mooi contrast tussen oud en nieuw

in de haven van Funchal.

We hebben heel veel dolfijnen

gezien.

Het ruim van de Santa Maria

 

 

 

De zeebaden van dichtbij 6

Het water dat aan de Noordkant valt wordt via kanaaltjes (levada`s)

naar het Zuiden geleid. Langs de levada`s lopen smalle paden om ze

goed te kunnen onderhouden: een paradijs voor wie van wandelen en vooral van steil klimmen houdt!

 

De zeebaden van Porto Moniz

gezien vanaf de rotsen.

 

Inmiddels zijn er een aantal nieuwe

snelwegen aangelegd die de oude

kronkelige wegen vol haarspeldbochten vervangen.

Op deze oude weg in de buurt van Porto

Moniz  werden in 2007 nog twee buiten-

landers bedolven onder vallend gesteente..

De weg is sindsdien afgesloten.

 

 

 

 

 

 

5 De botanische tuin van Funchal. De Quinta Reid (ook Quinta do Bom Sucesso  genoemd), was eigendom van de familie Reid, die ook het zeer beroemde én dure hotel Reid in Funchal bouwde. De Quinta is nu een klein natuurhistorisch museum en heeft o.a. een 10 miljoen jaar oud

versteend stuk boomheide.  In de tuin staan planten en bomen uit alle werelddelen. Andere beroemde Quinta`s zijn bijv. Quinta des Cruzes  

(hier is te zien  hoe de suikerbaronnen leefden) en Quinta Gordon (zie Monte)

 

   

 

In Santana (Noordkust) staan nog enige van deze

oorpronkelijke huisjes.

Een oude vrouw bewerkt handmatig haar akkertje.

 

Naar Monte kun je sinds enige tijd, behalve met de bus, ook met

de kabelbaan. Vroeger liep er een tandradbaan.

De bedevaartskerk Igreja de Nossa Senhora do Monte is een van

de belangrijkste kerken van Madeira. Rechtsboven : standbeeld

Karel I

 

n.a.v. het dogma

van Maria Onbe-

vlekt Ontvangen

(1854) ontstond

deze kapel.

       

Karel I, de laatste keizer van Oostenrijk (1916-1918) woonde na zijn afzetting tot zijn dood in 1922 met zijn vrouw Zita en hun (toenmalige) zeven kinderen op Madeira in de Quinta

Gordon. Hij is in de kerk van Monte begraven.

Hij werd in 2004 zalig verklaard door paus Johannes Paulus II omdat hij in WO I had

geijverd voor vrede, maar critici verwijten hem

dat hij ooit pleitte voor het gebruik van gifgas.

Zijn vrouw, zwanger van het achtste kind, ontvluchtte Madeira na Karels dood .Zij leefde

nog lange tijd en mocht uiteindelijk in 

Oostenrijkse grond begraven worden.

 

De Toboggan, de houten slee,

waarmee men zich vroeger en nu

naar beneden kon laten glijden

over het asfalt.

 

 

 

 

 

 

  Terug naar: Eerdere reizen             of       Homepage           Charlotte Anna Hansson